|
سوزدل قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین
| ||
|
لینک دوستان
|
آنچه در ادامه مطلب می آید مثنوی است،زیبا و تاثیر گذار که در سال اول انقلاب استاد هوشنگ ابتهاج آن را به زیبایی سرود و نیمای آواز ایران استاد شهرام ناظری با صدای دل فریب و جاودانه اش آن را بر روی آهنگی از استاد محمدرضا لطفی اجرا نمود،...
باز شوق یوسف ام دامن گرفت پیر ما را بوی پیراهن گرفت ای دریغا نازک آرای تن اش بوی خون می آید از پیراهن اش ای برادرها خبر چون می برید این سفر آن گرگ یوسف را درید یوسف من،پس چه شد پیراهن ات بر چه خاکی ریخت خون روشن ات بر زمین ِ سرد خون ِ گرم تو ریخت آن گرگ و نبود اش شرم تو تا نپنداری ز یاد ات غافلم گریه می جوشد شب و روز از دل ام داغ ماتم هاست بر جان ام بسی در دل ام پیوسته می گرید کسی ای دریغا پاره ی دل جفت جان بی جوانی مانده جاویدان جوان در بهار عمر ای سرو جوان ریختی چون برگریز ِ ارغوان ارغوان ام ارغوان ام لاله ام در غم ات خون می چکد از ناله ام آن شقایق رسته در دامان دشت گوش کن تا با تو گوید سرگذشت نغمه ی ناخوانده را دادم به رود تا بخواند با جوانان این سرود چشمه ای در کوه می جوشد منم کز درون سنگ بیرون می زنم از نگاه آب تابیدم به گل وز رخ خود رنگ بخشیدم به گل پر زدم از گل به خوناب شفق ناله گشتم در گلوی مرغ حق پر شدم از خون بلبل لب به لب رفتم از جام شفق در کام شب آذرخش از سینه ی من روشن است تندر توفنده فریاد من است هر کجا مشتی گره شد مشت من زخمی هر تازیانه پشت من هر کجا فریاد آزادی منم من در این فریادها دم می زنم . . . نظرات شما عزیزان: |
|
| [ طراحی : میهن اسکین ] [ Weblog Themes By : MihanSkin ] | ||
تبادل
لینک هوشمند